Dikur i njohur si “Korea e Veriut e Europës”, Shqipëria po i kthehet siteve të saj mijëravjeçare dhe trashëgimisë së pasur kulturore për të rindërtuar imazhin e saj.
Pas një periudhe trazirash, vendet shpesh flasin për të ardhmen. Megjithatë, 40 vjet pas vdekjes së diktatorit komunist Enver Hoxha, Shqipëria, në shumë mënyra, po i kthehet së kaluarës së saj të largët.
Një periudhë izolimi ekstrem nga vitet 1940 deri në 1991 e bëri këtë shtet ballkanik të mbyllte institucionet fetare, të neglizhonte shumë nga sitet e tij historike dhe të njihej si “Korea e Veriut e Europës”. Por sot, Shqipëria po punon intensivisht për të rimarrë trashëgiminë e saj kulturore duke ruajtur peizazhin natyror dhe duke përqafuar rrënjët e saj antike.
Rrënojat mbi 2,500-vjeçare të qytetit të Butrintit janë një shembull i tillë. Duke datuar rreth vitit 800 p.e.s., ky sit ka qenë për një kohë të gjatë në qendër të botës perëndimore, duke mbijetuar konflikte, duke përthithur kultura të ndryshme dhe duke lënë pas shtresa të shumta historie për t’u eksploruar.
Butrinti ka qenë ndoshta një qytet-shtet grek përpara se romakët ta zgjeronin në një qytet të gjallë me banja publike. Më vonë, bizantinët dhe osmanët lanë gjithashtu gjurmët e tyre aty. Historia e Butrintit tregon historinë e politikave të ndryshueshme të Mesdheut dhe të kulturave e feve të tij të shumta – të gjitha këto kanë ndikuar në formësimin e Shqipërisë së sotme.
“Në vitin 1992, [Butrinti] ishte vendi i parë në Shqipëri që u shpall sit i Trashëgimisë Botërore nga UNESCO”, shpjegoi moderatori i BBC Travel Show, Qasa Alom, në një episod të fundit. “[Ai ruan] një pjesë të historisë së pasur kulturore që qëndron përtej hijes së ngjarjeve të shekullit të kaluar, raporton BBC. /Njeshi/
